Givenchy Hubert Taffin de

Franse Couturier (Beauvais 1927).

Zoon van adelijke, valvinistische ouders.
Is van kindsbeen verzot op mode, studeert Schone Kunsten en gaat vervolgens in de leer bij Lelong, Piguet, Jaques, Fath en Shiaparelli.
In 1951 opent hij een eigen couturehuis.
Zin eerste modellen zijn sprankelend jong en fris, met Spaans-Mexicaanse invloeden: kantoenen bloesjes met broderie en grove kant,
omdat hij de middelen niet heeft om dure stoffen te kopen.
Phillipse Venet, Issey Miyaké, Jean Claude de Luca zijn in de loop der jaren assistenten van Givenchy.
Als zijn goede vriend Balenciaga, voor wie hij echter nooit heeft mogen werken, de zaak sluit, treedt diens hele atelier (dat beroemd is om zijn perfectie) in dienst bij Givenchy.
Ze hoeven slechts de straat over te steken, want de twee couturiers wonen vlak tegenover elkaar.
Givenchy heeft een ‘ladylike’ look geïntroduceert – de stijl van Audrey Hepburn, zijn trouwste klant, voor wie hij niet alleen de kleding voor het witte doek ontwerpt,
maar ook haar privé garderobe.
De mode heeft bij Givenchy een uitstraling van kwaliteit, die zeker het gevolg is van zijn aristocratische opvoeding in een streng en protestants milieu, dat geen hoge dunk had van het vak modeontwerper.
Ter gelegenheid van het 30 jarig bestaan van zijn huis wordt Gavenchy uitbundig onthaalt in Japan en in de Verenigde Staten, waar zijn beste klanten schijnen te wonen.
Hij verkocht zijn couturehuis aan L.V.M.H.

Godly Georgina

Brits ontwerpster (Londen 1955).

Studeert schilderkunst aan de Chelsea School of Art en restaureert daarna enige tijd schilderijen.
Van 1980 tot 1985 ontwerpt ze (veel gekopieerde) romantische kleding voor Scott Crolla.
Lanceert in ’86 haar eerste solocollectie Body and Soul met flinterdunne jersey jurken en sinds ’89 ontwerpt ze ook dessins voor stoffen.
Wordt in Engeland beschouwd als de meest vooraanstaande designer van deze generatie.

Goma Michel

Franse ontwerper (Montpelier 1934).

Studeert kunstgeschiedenis in zijn geboortestad, trekt naar Parijs in 1950 en komt er terecht bij Lauferie.
Dit huis neemt hij over en geeft het zijn eigen naam.
In 1958 moet hij de zaak sluiten, en daarna werkt hij onder mer in Japan als free-lance ontwerper voor bruidsjurken, accesoires, auto’s, enzovoort.
Van 1963 tot 1973 werkt hij bij Patou.
In 1987 neemt hij de pret-a-porter lijn over van Balenciaga.
Goma heeft een parijse en tegelijk elegante stijl, die hij tot uitdrukking brengt in levendige kleuren, voornamelijk rood, getempered met zwart.
(Lafaurie wodt in dit boek niet besproken, omdat dit niet meer actueel is).
Jeanne Lafaurie had van 1925 tot 1950 een kleine couturesalon.
Zowel Courréges als Goma hebben bij haar de eerste opleiding genoten, en worden door haar aangemoedigd en geholpen.

 

Vond je deze post ook leuk? laat dan een reactie achter! het is trouwens ook interessant om eens deze blog te kijken: modeblog.nl ik vind het namelijk een zeer leuk blog om te lezen 😀