Stof waar komt het vandaan?

Paisly, engels voor kasjmier.

Niet de stof, maar de karakteristieke ‘ komma-motieven’ van de klassieke ‘Indische sjaal’
De naam komt van het Schotse dorpje Paisley, waar tijdens de vorige eeuw stoffen met deze motieven werden geweven en bedrukt.

Franse couturier (1869 -1936).

Gefinancierd door haar man, een rijke zakenman, opende jeanne Paquin haar eigen modehuis in 1891.
Haar persoonlijke elegantie zou even beroemd worden als de verfijning van haar creaties.
Zij zou de eerste grote Parijse couturier worden met bijhuizen in het buitenland.
De eerste ook die met een Legion d’Honncur (Franse eretitel) zou onderscheiden worden (1913).
In 1900 is zij reeds voorzitter van de Wereldtentoonstelling en van 1917 tot 1919 zou zij ook de Chambre Syndicale de la Couture voorzitten.
Na haar overlijden volgden heel wat modelleurs elkaar op in het huis Paquin (Anna de Pombo, Antonio de Castillo, lou Claverie, Alan Graham … ) tot het in 1956 zijn deuren sloot.
In de eerste helft van de eeuw was Paquin een van de bekendste Parijse modehuizen, befaamd voor de weelderigheid van zijn avondjurken en voor de manier waarop bont er als een weefsel werd behandeld.
De geschiedenis ervan wordt opgeroepen in een retrospectieve, eind 1999 georganiseerd door het Musee Historique des Tissus van Lyon.
In 1915 werkte Pierre Cardin, toen aan de slag in de ateliers van Paquin, mee aan de realisatie van de door Christian Bórard getekende kostuums voor Jean Cocteau’s film “La Belle et la béte”.

Paraplu/Parasol

Drieduizend jaar geleden uitgevonden door de egyptenaren, waarschijnlijk om farao’s en hogepriesters tijdens religieuze plechtigheden te beschermen tegen de brandende zon.
De Romeinen namen het idee over.
Later wordt de paraplu ook in regenachtige landen en seizoenen gebruikt om zonder nat te worden van de koets naar het kasteel te lopen, en omgekeerd.
Aanvankelijk wordt de paraplu door dienstboden hoven het hoofd van meneer of mevrouw gehouden.
De pionier van de democratische draag-hem-zelf paraplu was de Engelsman Jonas Hanway, die omstreeks 1700 flink wordt uitgelachen.
Langzamerhand dringt het echter tot de lachers door, dat het toch geen slecht idee is.
Een van de oudste parapluwinkels ter wereld vindt men in Londen: Swayne Urigg (Piccadilly, opgericht in 1750).

Pareo

Een stuk stof dat in twee kleuren is bedrukt (éèn daarvan is altijd wit), en dat de bewoners van Tahiti om hun middel of om hun borst draperen.
Edith Head, kostuumdesigner van de Paramount Studios, gebruikt in 1936 het idee van de pareo voor Dorothy Lamour in de film ‘Het Meisje van de Jungle’.
Op Hawaï draagt men pareo’s die zijn bedrukt met exotische motieven (hibiscus bloemen, palmen, enzovoort) in zeer levendige kleuren. In die tijd was dit de mode musthave !

Parijs

Wie mode zegt, zegt nog altijd Parijs.
In Parijs kun je de mode geboren zien worden op drie verschillende niveaus: de haute-couture, de prêt-à-porter en de massa-confectie.
De haute-couture: is een federatie.
Officieel heet de organisatie ‘Chambre Syndicale de la Couture Parisienne’, en staat onder ere-voorzitterschap van Mme Grès, onder voorzitterschap van Jacques Mouclier.
De couturiers tonen tweemaal per jaar hun collecties aan de pers: de laatste week van januari worden de lente-zomercollecties gepresenteerd, en de laatste week van juli de herfst- en winter¬collecties.
Het aantal privé-klanten is geslonken tot ongeveer een twintigste van hel aantal van voor 1940.
De haute-couture leeft van de parfumerie-verkoop, van haar eigen prèt-à-porter en van de talrijke licenties.
Een show levert jaarlijks 15.000 pagina ‘s gratis publiciteit op, waardoor de verkoop van parfums en dergelijke gestimuleerd wordt.
De prèt-à-porter of de kant-en-klare kledingsector omvat meer dan duizend firma’s, verenigd in twee, niet bepaald broederlijke verenigingen.
De Chambre Syndicale du Prêt-à-porter des Couturiers et des Créateurs de Mode wordt voorgezeten door Pierre Bergé en telt een veertigtal leden,
plus enkele leden die worden uitgenodigd op het moment dat de collecties worden gepresenteerd op de binnenplaats van het Louvre.
Deze Chambre is verantwoordelijk voor de uitreiking van de Oscar de la Mode.
De andere organisatie, de Féderation Francaise du Prèt-à-poner Férninin, wordt voorgezeten door Daniël Hechter.
Deze federatie organiseert in september 1985 voor het eerst een groot mode-feest (La Crande Fête de la Mode), waarvoor een hele straat als podium fungeert, namelijk avenue Foch.
In 1987 vindt het evenement plaats op het voorplein en in de tuinen van de Trocadéro.
De grote massa-confectie ten slotte geeft geen shows, maar neemt wel deel aan modebeurzen, zoals de grote Salons du Prêt-ä-Porter Féminin die elk jaar in februari en september worden gehouden in het tentoonstellingspark (Porte de Versailles).
Deze salons worden aangevuld door de tussentijdse beurzen in maart en oktober, die meer zijn gespecialiseerd in boetiekmode.
Het economisch belang van de mode mag niet worden onderschat.
De sector is na de auto-industrie de grootste werkgever van Frankrijk.